Andrea Bunod bierze udział w programie Everyday Women – tego lata ta 24-letnia paryżanka będzie dzieliła się z nami swoimi przemyśleniami o mieście świateł i miłości i opowie o swoim podejściu do bycia młodą kobietą plus size.

Nazywam się Andrea i jestem 24-letnią pielęgniarką z Francji. Przeniosłam się do Paryża nieco ponad rok temu. Opisuję siebie jako wieczną odkrywczynię, a także miłośniczkę jedzenia i sztuki, więc to te tematy będą najczęściej pojawiać się w moich postach. Jestem również osobą, którą inni ludzie nazywają kobietą plus size.

Myślę, że nadszedł czas, aby wszystkie kobiety, niezależnie od sylwetki, stanu ducha i etapu życia, odkryły i wykorzystały swoją wewnętrzną siłę.

Istnieje wiele prostych rzeczy, dzięki którym możemy zyskiwać trochę więcej pewności siebie każdego dnia. Może to być szalony taniec w salonie, nowa szminka, którą tak długo chciałaś wypróbować, powiedzenie bliskim, że ich kochasz, a nawet przygotowanie sobie pysznego posiłku podczas oglądania świetnego filmu.

Dziś jednak chciałabym skupić się na całej drodze przez życie, która wymaga zdobycia pewności siebie. W tym poście postaram się wyjaśnić, co pomogło mi rozpocząć to, co nazywam „podróżą do zdobycia pewności siebie”, i opowiem o jej poszczególnych etapach.

Byłam wysoką nastolatką plus size i dorastanie nie zawsze było dla mnie łatwe. Ale z biegiem lat znalazłam sposób, aby uczynić z tego moją największą siłę.

Małomiasteczkowa Francuzka w pożyczonych ubraniach

Dorastałam na południu Francji w mieście średniej wielkości. Jako nastolatka czułam się trochę inna, ale nie wiedziałam, jak zamienić to w coś pozytywnego, co będzie moją siłą. Zawsze byłam wyższa i szersza niż wszystkie moje przyjaciółki i wyróżniałam się w tłumie.

Gdy byłam młodsza, miałam trudności ze znalezieniem odpowiedniego stroju. Istniało kilka sklepów odzieżowych, w których mogłam robić zakupy, ale czułam, że tam nie pasuję. W większości sklepów dla nastolatków nigdy nie było mojego rozmiaru (ubrania były zbyt krótkie lub za wąskie w pasie), więc musiałam korzystać z działu dla dorosłych kobiet.

Kiedy miałam około 13-14 lat, ubierałam się już jak młoda kobieta. To była dla mnie dobra wymówka, by podkradać ubrania mojej mamy. Uważam, że tak zaczęła się moja podróż do zdobycia pewności siebie. Ubieranie się w stroje dla dorosłych dało mi poczucie bycia ważną i dojrzałą. Byłam postrzegana jako starsza i tak też zaczęłam się czuć, co naprawdę mi pomogło.

Moje ubrania mówią za mnie, bez słów, poprzez emocje i nastroje, które przekazują. Noszę tylko stroje, które dodają mi pewności siebie i w których czuję się piękna. Jest to dla mnie kluczem do sukcesu.

Syndrom pielęgniarki

W okresie dorastania zawsze miałam status „mamy” w mojej grupie przyjaciół. Dbałam o innych w każdej sytuacji. Byłam osobą, do której możesz zadzwonić w środku nocy, aby porozmawiać i się wyżalić. Zaufanie moich przyjaciół było jedną z rzeczy, które upewniły mnie dość wcześnie, że jestem wystarczająco silna, aby ludzie mogli na mnie polegać.

Jako studentka pielęgniarstwa musiałam opiekować się innymi. Tym razem ludzie polegali na mnie w kwestii moich umiejętności zawodowych. Wysiłek, który włożyłam w studia, i osobiste korzyści, jakie mi to przyniosło, pozwoliły mi czuć się coraz pewniej każdego dnia. Gdy ukończyłam szkołę pielęgniarską, moja pewność siebie zaczęła rosnąć jeszcze bardziej, ponieważ mogłam być częścią zespołu i opiekować się pacjentami.

Bycie pielęgniarką jest dla mnie ważne – chciałam wykonywać tę pracę, odkąd miałam 13 lat. I pomimo trudności, jakie niesie ze sobą mój zawód, nie przestaje on mnie fascynować, między innymi dlatego, że mogę zajmować się wieloma różnymi problemami. Obecnie pracuję na oddziale psychiatrycznym dla kobiet, ale wiem, że mogłabym znaleźć zatrudnienie w szpitalach, szkołach, przedszkolach, firmach itp. Różnorodność, jaka łączy się z moją pracą, pozwala mi nabrać tak dużo pewności siebie, ponieważ nabywam umiejętności przydatnych w różnych dziedzinach.

Potęga nieznanego

Ostatnie, o czym chcę wspomnieć, to robienie rzeczy, o robieniu których nawet ci się nie śniło. Osiągnięcie celów, które uważasz za nieosiągalne, to magiczny sposób na nabywanie pewności siebie. Niedawno zrobiłam coś, o czym nigdy wcześniej nie myślałam – tylko dlatego, że nie zdawałam sobie sprawy ze wszystkich moich możliwości.

Po pierwsze, kilka lat temu przeprowadziłam się w nowe miejsce – do pięknego Paryża. Opuściłam moje spokojne miasto na południu Francji i udałam się do stolicy. Przeprowadzka była dla mnie poważną decyzją i musiałam mocno sobie zaufać, aby to osiągnąć. Ale to była jedna z najlepszych decyzji, jakie kiedykolwiek podjęłam.

Po drugie, wzięłam udział w niesamowitym wydarzeniu marki Zizzi. Wraz z pięcioma innymi pięknymi i odważnymi kobietami zostałam zaproszona do programu „Everyday Women”. Miałyśmy wziąć udział w sesjach zdjęciowych i udzielić wywiadów, aby promować piękno i autentyczność. Poczułam się zaszczycona, mogąc uczestniczyć w tej inicjatywie. Aby wziąć udział w wydarzeniu, pojechałam do Danii wraz z innymi kobietami pochodzącymi z różnych kultur. Mogłam się bać lub stresować, ale zobaczyłam w tym niesamowitą okazję i nową przygodę, więc w pełni się zaangażowałam.

Miałam rację, ufając sobie i zaczynając tę przygodę, bo od tego czasu czuję się znacznie pewniej i odważniej. To wydarzenie pozwoliło mi odkryć nieznany świat branży mody w nowym miejscu.

Mentalność „zrób to"

Podsumowując, uważam, że codzienne poznawanie siebie, bycie wspieraną przez bliskich, możliwość wykonywania inspirującej pracy i osiąganie celów, która uważałam za nieosiągalne, jak też noszenie ubrań sprawiających, że czuję się odważna i nie do powstrzymania, to główne elementy i kroki, które pozwoliły mi rozpocząć i odbyć moją „podróż do zdobycia pewności siebie”.